Strzelba Mossberg jest to jeden z rodzajów broni palnej. Strzelba ta została zaprojektowana i skonstruowana przez firmę O.F. Mossberg & Sons, wyprodukowana w milionach egzemplarzy. Zalicza się ona do tzw. strzelb gładkolufowych.

 

Kaliber – 12

Prędkość początkowa pocisku – ok. 300m/s

Pojemność magazynka – 7 szt. (zależy od długości łuski naboju)

Szybkostrzelność – 7 strz./10 – 15s

Ustawienie przyrządów celowniczych – 35 m

Zabezpieczenie przed strzałem przypadkowym – bezpiecznik

Ciężar – 3,17 kg

 

Najpopularniejszym rodzajem powtarzalnych strzelb gładkolufowych są modele pump-action, w których zapas nabojów mieści się w magazynku rurowym, ułożonym równolegle pod lufą. Z mechanizmu przeładowania tej broni wynika też inna nazwa tego typu, czyli “repeter”. Przeładowanie odbywa się przez przesunięcie ruchomego suwadła do tyłu i do przodu, ruchem przypominającym pompowanie. Strzelba jest bronią nieautomatyczną, powtarzalną, co oznacza, że wszystkie czynności związane z oddaniem kolejnego strzału muszą być wykonywane przez strzelającego, a strzelać można ogniem pojedynczym, aczkolwiek powstały również modele samopowtarzalne, w których wystarczy ręcznie przeładować przed pierwszym strzałem, a następne odbywają się automatycznie. W związku z dostrzeżeniem wad w użytkowaniu tego typu modeli, pojawiły się również modele, w których bardzo łatwo przejść z działania automatycznego na „ręczne”.

Poszczególne modele broni różnią się kalibrem, długością lufy, pojemnością magazynka oraz materiałem wykonania kolby. Broń tę można stosować zarówno z amunicją ostrą, jak i gumową. Przeznaczona jest na rynek cywilny (w tym jako broń myśliwska), znajduje się też na wyposażeniu polskiej policji oraz wojska. Najbardziej rozpowszechnione w użytku pozamyśliwskim są strzelby Mossberg kaliber 12. Nie jest to jednak zapis podawany w milimetrach. W związku z tym, iż strzelby gładkolufowe wywodzą się od broni myśliwskiej, ich kaliber wyraża się za pomocą tzw. wagomiaru. Jest to liczba kul o średnicy przewodu lufy, jaką można wykonać z jednego funta angielskiego czystego ołowiu.

Broń Mossberg służy do samoobrony, jak również wymuszania posłuszeństwa i obezwładniania przestępców zgodnie z zasadami użycia broni palnej, a także do niszczenia osłon technicznych na odległościach do 50 m. W Służbie Więziennej strzelba wykorzystywana jest przede wszystkim do miotania pocisków niepenetracyjnych podczas takich czynności jak służba na posterunkach w zakładach karnych typu półotwartego, konwojowanie,  pościg oraz wykonywanie innych obowiązków służbowych, wymagających występowania z bronią długą. Wprowadzenie tej broni w znaczący sposób wzmocniło siłę oddziałów zwartych, głównie podczas przywracania zakłóconego ładu i porządku publicznego, poprzez stosowanie amunicji gumowej oraz możliwości pokonywani przeszkód technicznych i unieruchamiania pojazdów. Cel oraz zastosowanie tej strzelby zależy od typu i rodzaju użytej amunicji.

Produkcję strzelb pump action z serii 500 zapoczątkowano w 1961 roku. Były one  początkowo przeznaczone
do polowania i strzelania sportowego. Model ten odniósł olbrzymi sukces, wyprodukowano go w blisko 10 mln egzemplarzy, przez co stał się najczęściej sprzedawaną strzelbą sportową na świecie. Na bazie tej serii została opracowana strzelba Mossberg 590.

 

 

Mossberg 590 to broń powtarzalna z zamkiem blokowo-ślizgowym ryglowana ryglem wahliwym. Jej przeładowanie odbywa się poprzez ruch łożem (pump action). Broń posiada mechanizm uderzeniowy z kurkiem zakrytym. Strzelba zasilana jest nabojem 12/76, zasilanie odbywa się z umieszczonego równolegle pod lufą stałego magazynka rurowego o pojemności 6 lub 9 naboi, w zależności od wersji.

 

Podstawowe mechanizmy i podzespoły broni Mossberg:

  1. Zespół lufy – część wlotową lufy stanowi komora nabojowa, która jest gładka i odpowiada kształtowi łuski.
    W tylnej części lufy znajduje się jej przedłużenie, w którym mieści się zapora ryglowa. Łącznik rury magazynka przymocowany jest w części wylotowej lufy. W łącznik ten wkręcony jest uchwyt pasa nośnego.
  2. Zespół przesuwny – w jego skład wchodzi zamek kompletny, ramka suwadła oraz komplet rękojeści przeładowania z listwami.
  3. Zespół komory zamkowej i kolby – komora łączy wszystkie mechanizmy i zespoły strzelby. Wewnątrz niej znajdują się ulokowane obrotowo rozdzielacz i ustalacz naboju. W części przedniej zlokalizowane jest gniazdo lufy, w tylnej zaś otwór służący do mocowania kolby. W dolnej ściance komory zamkowej znajduje się okno załadowcze, w prawej ściance zaś znajduje się okno usuwania łusek.
  4. Mechanizm uderzeniowy – typu kurkowego z zakrytym kurkiem obrotowym i własną sprężyną uderzeniową.
  5. Mechanizm zasilania – magazynek rurowy mieści 5-6 naboi; składa się z rury magazynka, która zakończona jest obustronnie gwintem. Jeden z końców wkręcony jest w komorę zamkową, w drugim zaś umieszczona została nakrętka dla śruby mocującej magazynek do łącznika. Wewnątrz rury zlokalizowany jest donośnik podparty spiralną sprężyną walcową.

Rodzaje amunicji do strzelb gładkolufowych możemy podzielić na trzy grupy. Amunicja niepenetracyjna, zwana inaczej obezwładniającą, są to kule gumowe oraz walce gumowe, służące do przywracania porządku publicznego w przypadku jego zbiorowego zakłócania. Druga grupa – amunicja penetracyjna (bojowa) to m.in. walce ołowiane z wgłębieniem dennym znajdujące zastosowanie w niszczeniu osłon technicznych oraz unieruchamianiu pojazdów mechanicznych. Amunicja specjalna to trzecia stosowana grupa amunicji.

 

Bibliografia:

  1. Strona internetowa producenta: www.mossberg.com
  2. „Strzelba gładkolufowa kaliber 12/76 Mossberg – wyd. II”,  Wydawnictwo Szkoły Policji w Katowicach 2009
  3. Marek Kaszczyk „Strzelba powtarzalna kaliber 12 Mossberg”, Centralny Ośrodek Szkolenia Służby Więziennej
  4. „Podstawowe zasady użytkowania broni gładkolufowej i pistoletu maszynowego”, Wydawnictwo Szkoły Policji w Pile, 2007

Dodaj komentarz