W maju 1929 roku na posiedzeniu Rewolucyjnej Rady Wojennej Związku Radzieckiego [dalej: rewwojensowiet] przyjęto plan uzbrojenia Robotniczo - Chłopskiej Armii Czerwonej [dalej: RKKA]. Przewidywano w nim wprowadzenie na wyposażenie dwóch typów pistoletów samopowtarzalnych mających za zadanie zastąpić cieszący się wielką popularnością rewolwer Nagant. Jednym z modeli przyszłej broni miał być pistolet w kalibrze 7,62, ważący bez magazynka do 600 gram, który miał służyć starszej kadrze oficerskiej do obrony osobistej. Drugim modelem broni miał być z kolei duży pistolet „liniowca”. Jednocześnie w czerwcu 1929 roku Komitet Artyleryjskiego Głównego Zarządu Artylerii Robotniczo Chłopskiej Armii Czerwonej (czy też: Artillerijskij Komitet Glavnogo Artillerijskogo Uprawlenija Raboczij – Krestjanskoj Krasnoj Armii)[dalej: Komitet Artylerii Armii Czerwonej] ogłosił, że pożądaną amunicją dla obu mających powstać pistoletów ma być nabój kalibru 7,63 mm x 25 Mauser (inna wersja tego naboju 7,62 x 25 TT). (więcej…)...
