Miesiąc: sierpień 2018

  W czasie II wojny światowej jak i po jej zakończeniu podstawowym karabinem amerykańskiej piechoty był M1 Garand. Był to solidny karabin samopowtarzalny, ale o dużej masie i z nietypowym zasilaniem z ośmio nabojowym ładowniku obniżającym szybkostrzelność praktyczną. US Army już podczas wojny zgłosiło zapotrzebowanie na ulepszoną wersję, strzelającą także ogniem ciągłym. Latem 1944 roku w Springfield Armory powstał model T20 (od ang. trials – próby). Firma Remington nieco później przedstawiła własne modele T 22 i T 27, opracowane przez Johna Garanda. (więcej…)...

Strzelba Mossberg jest to jeden z rodzajów broni palnej. Strzelba ta została zaprojektowana i skonstruowana przez firmę O.F. Mossberg & Sons, wyprodukowana w milionach egzemplarzy. Zalicza się ona do tzw. strzelb gładkolufowych. (więcej…)...

Beretta 92 - włoski pistolet samopowtarzalny. Produkowany w wielu wersjach różniących się kalibrem i wymiarami. Historia pistoletu rozpoczyna się w 1951 roku. Wtedy Beretta rozpoczęła produkcję pierwszego pistoletu z zamkiem ryglowanym Brigadier. Okazał się on udaną konstrukcją, przyjętą do uzbrojenia armii włoskiej, izraelskiej oraz egipskiej. W latach 70-tych rozpoczęto prace nad jej następcą. Początkowo miała to być wersja Brigadiera ze zwiększonym magazynkiem (15 zamiast 8 naboi), ale zmiany okazały się na tyle duże, że można mówić o nowej konstrukcji. Produkcję nowego pistoletu rozpoczęto 1976 roku. Otrzymał on nazwę Beretta 92. Rok później powstała nowa wersja pistoletu 92S ze skrzydełkiem bezpiecznika przeniesionym ze szkieletu na zamek. W 1979 roku USA ogłosiły konkurs na nowy pistolet dla amerykańskich sił zbrojnych, czyli następcą Colta 1911. Wśród wymagań stawianych testowanym konstrukcjom było zastosowanie obustronnej dźwigni bezpieczników. Odpowiedzią Beretty był model 92SB z takim bezpiecznikiem. Okazała się najlepsza spośród takich konkurentów jak Browning, Sig Sauer czy S&W. Ostatecznie została przyjęta USArmed Forces jako M9 ze zmianą kształtu...

Znaczna większość ekspertów ma wyrobioną jednoznaczną opinię przyjęcia na uzbrojenie carskiej armii przestarzałej broni Mosi-na/Naganta i jeszcze gorszego bagnetu typu kłującego. Dziwnym zbiegiem okoliczności właśnie ten archaiczny karabin i archaiczny sztyk zapewniły sowieckiej armii zwycięstwo podczas II wojny światowej. Oczywiście to może prowadzić do długich dyskusji, czy broń strzelecka jest czynnikiem decydującym o zwycięstwie. Rzecz jednak nie o tym, ale o fakcie bezspornym - typowe rosyjskie mosiny przystrzeliwano fabrycznie z założonym bagnetem, co wynikało w prostej linii z realizacji założeń starego carskiego ukazu. Ukaz carski wprowadzony w latach sześćdziesiątych XIX wieku nakazywał piechocie nosić bagnet zawsze na broni. Sztyk zdejmować można było tylko i wyłącznie podczas pełnego czyszczenia broni. Formalnym uzasadnieniem tego zalecenia była możliwość uszkodzenia wylotu lufy przy częstym zakładaniu i zdejmowaniu bagnetu. Oznacza to, iż broń bez bagnetu biła inaczej. To, że położenie średnich punktów trafień ŚPT będzie się zmieniało, nie ulega wątpliwości, bo przecież masa lufy blisko wylotu będzie zwiększona o ok. 400 g. Dodatkowe gramy zlokalizowane są niecentralnie,...