Autor: Mariusz Lewko

Ratownik na polu walki postępuje zupełnie inaczej niż np. przy wypadku komunikacyjnym. W pierwszej kolejności ratuje osoby ranne znajdujące się najbliżej, a w dodatku pierwszym ratownikiem jest często sam poszkodowany. Medycyna Militarna            „Los rannego spoczywa w rękach tego, kto założy mu pierwszy opatrunek" Płk Nicolas Senn Codziennie słyszymy o sytuacjach kryzysowych, konfliktach zbrojnych i działaniach terrorystycznych. Żołnierze i cywile biorący w nich udział są narażeni na odnoszenie różnego rodzaju ran. Do 1996 roku zabezpieczenie medyczne w czasie działań militarnych opierało się na zasadach z sektora cywilnego. W 1996 roku pojawiło się pojęcie Medycyny Militarnej, a także nowa strategia ochrony życia i zdrowia. Wszystkie te działania określano wspólnym mianem Tactical Combat Casualty Care (TCCC), w Polsce zwane „Czerwoną taktyką”. TCCC rewiduje dotychczas stosowane praktyki w zakresie ratownictwa i jako główny cel stawia redukcję możliwych do uniknięcia przypadków śmiertelnych na polu walki. Z kolei standardowa opieka typu pre-hospital opiera się przede wszystkim na łagodzeniu ran. TCCC integruje strategie, które są specyficzne dla rzeczywistego pola walki oraz ogniskuje się na specyficznych zdarzeniach związanych z ranami postrzałowymi. Uwzględnia również czas ewakuacji, jako czynnik determinujący postępowanie. TCCC stała się standardem ochrony życia i zdrowia w postępowaniu z rannymi...